کمبود منگنز چه بلایی سرتان میآورد
تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۲۲۹۸۳
آفتابنیوز :
هیچ کس نمیداند که چرا پشت بعضی از کودکان با شروع بلوغ، به یک سمت کج میشود. تاکنون فاکتورهای خاصی که سبب ابتلا اکثر کودکان به "کژ پشتی" (scoliosis) یا "انحنای ستون فقرات" (urvature of the spine) میشود، شناخته نشده است.
اگر در یک فرد سالم ستون مهرهها را از روبرو یا پشت نگاه کنید به صورت یک خط راست دیده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مطالعه جدید پژوهشگران "دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنلوئیس" (Washington University School of Medicine in St. Louis) نشان میدهد که ناتوانی بدن در استفاده و جذب کامل ماده معدنی منگنز میتواند در برخی موارد علت کژپشتی شدید باشد. پژوهشگران طی این مطالعه دریافتند که کودکان مبتلا به کژپشتی شدید دارای یک ژن خاص در بدنشان هستند که این ژن جذب منگنز را برای سلولها دشوار میسازد. منگنز برای رشد استخوانها و غضروف حیاتی است.
منگنز فلزی است که به گونه گستردهای در بافتهای بدن گیاهان و جانوران هست. این فلز یک ماده معدنی کمیاب نامیده میشود، زیرا به مقدار بسیار کم در بدن انسان یافت میشود. بدن ما کم وبیش نزدیک ۲۰ میلیگرم منگنز، به گونه بزرگ در استخوانها، اندوخته دارد. منگنز در پایهریزی بافت همبند چربی و کلسترول، استخوان، عوامل لختگی خون و پروتئین نقش دارد. این ماده همچنین در عملکرد طبیعی مغز نقش مهمی دارد.
پروفسور "کریستینا گرنت" (Christina Gurnett) استاد عصب شناسی، جراح ارتوپدی و اطفال، گفت: مطالعه ما بیماری کژپشتی را به یک مادهای در رژیم غذایی مرتبط میسازد. اما ما نمیخواهیم با صراحت بگوییم که اینگونه افراد میبایست منگنز مصرف کنند، زیرا مصرف بیش از حد منگنز میتواند مضر باشد.
هر ساله حدود ۳ میلیون مورد جدید مبتلا به کژپشتی تشخیص داده میشوند. اکثر آنها مبتلا به کژپشتی خفیف هستند و تنها لازم است که تحت نظارت پزشک بوده و وضعیت خود را کنترل کنند، اما کودکانی که مبتلا به نوع شدید این بیماری هستند میبایست یک کمربند مخصوص بپوشند. در موارد نادر، انحنای ستون فقرات افراد آن چنان واضح است که برای اصلاح، نیاز به جراحی دارد.
عوامل ارثی در ایجاد این بیماری نقش دارند، اما در برخی موارد ژنهای مختف نیز نقش مهمی در ابتلا به این بیماری دارند بنابراین پژوهشگران این مطالعه تمامی ژنهای شرکت کنندگان این مطالعه که ۴۵۷ کودک مبتلا به کژپشتی شدید و ۹۸۷ کودک سالم بودند مورد آزمایش قرار دادند.
آنها دریافتند که تفاوت ژن "SLC ۳۹ A ۸ " تنها در ۶ درصد از کودکان سالم بود، اما این درحالی است که این تفاوت ژنی در کودکان مبتلا به کژپشتی شدید ۱۲ درصد بود.
در گام دوم پژوهشگران به تجزیه وتحلیل یک گروه دیگر که شامل ۱۰۹۵ کودک سالم و ۸۴۱ کودک مبتلا به کژپشتی متوسط و شدید بود، پرداختند و دریافتند احتمال تفاوت ژن مذکور در کودکان مبتلا به کژپشتی حدود دو برابر است.
پژوهشگران همچنین آزمایشی را بر روی یک "گورخرماهی" (zebrafish) که توسط مهندسی ژنتیک دارای نقصی در ژن SLC ۳۹ A ۸ بود، انجام دادند.
سپس متوجه اختلالات اسکلتی از جمله انحنا در ستون فقرات ماهی شدند.
این ژن بسیار مورد مطالعه قرار نگرفته است، اما گزارشهایی وجود دارد که این ژن به سلولها در جذب مواد معدنی مانند روی، آهن و منگنز کمک میکند. پژوهشگران دریافتند که سلولهای انسانی دارای این تفاوت ژنی روی و آهن را جذب میکنند، اما منگنز را جذب نمیکنند.
گرنت در انتها گفـت: با انجام این مطالعه و نتایج آن اکنون میبایست بر روی ایجاد یک برنامه تغذیهای خاص برای کودکان مبتلا به کژپشتی تمرکز کنیم.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوانمنبع: آفتاب
کلیدواژه: منگنز بیماری کژپشتی شدید تفاوت ژن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۲۲۹۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ستارهشناسان قویترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند
تیمی از پژوهشگران میگویند پس از مطالعهی گروهی از اجرام دوردست و ناپایدار که از مدار نپتون گذر میکنند، قویترین شواهد آماری را مبنی بر اینکه سیاره نهم واقعا در منظومه شمسی وجود دارد، پیدا کردهاند.
وقتی نوبت به کشف سیارهها میرسد، پیدا کردن آنها در اطراف ستارههای دیگر در واقع کمی سادهتر از پیدا کردن آنها در اطراف ستاره خودمان است. بهمنظور پیدا کردن سیارههای جدید، اخترشناسان میتوانند به لطف تکنیکی به نام «روش گذار»، افت نور هنگام عبور سیارهها از مقابل ستاره میزبان را از طریق تلسکوپها مشاهده کنند.
ستارهشناسان همچنین با بررسی لرزشهای ستاره که ناشی از سیارههایی است که دور آن در گردش هستند، به وجود سیارهها پی میبرند. ازطریق این روشها و چند روش دیگر، ما در چند دهه گذشته هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کردهایم، درحالیکه تعداد سیارهها در منظومه شمسی همچنان هشت عدد باقی مانده است.
کشف سیارههای واقع در اطراف خورشید خودمان بر دو روش متکی است: رصد آنها در آسمان و شناسایی اختلالات جزئی در مدار اجرام دیگر. سیارههای زهره، عطارد، زحل، مشتری و مریخ همه ازطریق مشاهدات بصری کشف شدند.
اورانوس در سال ۱۷۸۱ زمانی کشف شد که ویلیام هرشل، ستارهشناس آلمانی دریافت جسم درخشانی در آسمان نسبتبه ستارههای دیگر در حرکت است. نپتون زمانی کشف شد که اوربن لو وریه، اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی متوجه شد مدار اورانوس با مدار پیشبینیشده توسط فیزیک نیوتنی متفاوت است. او پی برد که این پدیده میتواند توسط سیاره دیگری دورتر از اورانوس که بر مدار آن تاثیر میگذارد، توضیح داده شود و پیشبینی کرد سیاره کجا میتواند باشد.
اما کشف سیارهها در منظومه شمسی ممکن است هنوز به پایان نرسیده باشد. در سال ۲۰۱۵، دو ستارهشناس موسسه فناوری کالیفرنیا شواهدی ارائه کردند که نشان میداد شش جرم فراتر از مدار نپتون به شکلی در کنار هم قرار گرفتهاند که گویی توسط جرمی با نیروی گرانشی بزرگ در نزدیکی هم جمع شدهاند. با وجود استدلال منتقدان مبنی بر اینکه تشخیص سیاره فرضی ممکن است به دلیل ناهنجاری آماری و سوگیری انتخاب باشد، تیم بر این باور است که اجرام مذکور ممکن است تحتتاثیر جرمی بزرگتر در آنسوی مدار نپتون در گردش باشند.
پژوهشگران در مقالهای جدید، با بررسی اجرام دارای دورهی مداری طولانی که از مدار نپتون عبور میکنند، دریافتند که نزدیکترین نقطه مدار آنها به خورشید در حدود ۱۵ تا ۳۰ واحد نجومی است. درمقابل، فاصله بین خورشید و زمین یک واحد نجومی است. آنها با انجام شبیهسازیهایی برای کشف آنچه که به بهترین نحو مدار این اجرام را توضیح میدهد، دریافتند مدلی که شامل سیاره عظیمی در آنسوی نپتون باشد، وضعیت پایدار این اجرام را خیلی بهتر از شبیهسازیهایی توضیح میدهد که در آنها سیاره نهم وجود ندارد. در این مدل، متغیرهای دیگری مانند جزر و مد کهکشانی و تاثیر گرانشی ستارههای درحال عبور نیز درنظر گرفته شد.
گرچه یافتههای مطالعه جدید جالب است، این تجزیهوتحلیل مکان پیدا کردن چنین سیارهای را مشخص نمیکند. البته ممکن است بهزودی با آغاز کار رصدخانه ورا روبین سرانجام اطلاعات قطعیتری درباره سیاره نهم به دست آوریم.
یافتههای پژوهشگران در پایگاه مقالههای پیشانتشار آرکایو بارگذاری شده و برای انتشار در مجلهی The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.
منبع: زومیت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم